Syndrom skompresowanego kłykcia

Co to syndrom skompresowanego kłykcia?

Syndrom skompresowanego kłykcia (condylar compression syndrome) jest bardzo często spotykany u noworodków. W przypadku łagodnych lub umiarkowanych patologii objawy można leczyć manualnie poprzez prace osteopatyczną. Ciężka kompresja jest rzadkością i najczęściej nie zauważalna u żywych noworodków. Objawy związane są z czteroma nerwami czaszkowymi (IX, X, XI, XII), które przebiegają w tamtym obszarze. Mechaniczne napięcia na nerw wpływają niekorzystnie na jego funkcje.

Z tyłu głowy znajduję się potylica, która składa się z 4 oddzielnych części widocznych na poniższym obrazku.  

Fot. 1. 1- łuska potyliczna, 2,3- cześci boczne kłykciowe, 4 – część podstawna

Designed by Complete Anatomy

Łuska potyliczna (nr.1) z częściami kłykciowymi (nr.2,3) łączy się miedzy 1-4 rokiem życia tworząc chrząstkozrost wewnątrzpotyliczny tylny. Część podstawna (nr.4) z częściami kłykciowymi (nr. 2,3) łączy się miedzy 3-6 rokiem, a niektóre źródła donoszą, że nawet do 8 roku życia, tworząc chrząstkozrost wewnątrzpotyliczny przedni.

Potylica leży między dwoma kośćmi skroniowymi, miedzy nimi znajduję się otwór szyjny (jugular foramen), w którym wychodzą nerwy czaszkowe od (IX-XI) oraz inne struktury naczyniowe. Nerw XII przebiega w specjalnym kanale nerwu podjęzykowego, który znajduję się przy kłykciach potylicznych. Wiadomo jest, że nerwy są podatne na ucisk w miejscu przebiegu przez kość lub między nimi. W czasie porodu wszystkie kości musza być elastyczne żeby sam proces porodu mógł przebiegać prawidłowo. Ta elastyczności ułatwia przejście głowy poprzez kanał rodny, ale również naraża na zmianę relacji tkanek poprzez siły działające na czaszkę dziecka. Gdy siły są zbyt duże, następuję deformacja, ograniczenie ruchu oraz zmiana napięcia tkanek.

____________________________________________

Czym może się to objawiać?

– trudnościami w ssaniu,
– trudnościami w połykaniu,
– refluksem, wymiotami,
– kolką,
– zaparciami,
– prężeniem się,
– wzdęciami,
– kręczem szyi,
– bezsennością,
– drażliwością.

Podczas zgłoszenia się dziecka do gabinetu osteopaty pediatrycznego z powyżej wymienianymi objawami, zbierany jest wywiad zwracając głównie uwagę na przebieg porodu, jego długość, stosowane leki oraz stosowanie różnych urządzeń podczas porodu takich jak kleszcze czy próżnociąg (VACUUM). Następnie przeprowadza się badanie strukturalne całego ciała. Na podstawie tego podejmuję się odpowiednie działanie poprzez wykorzystywanie delikatnych technik osteopatycznych. Objawy mogą ustąpić już po pierwszej wizycie lub czasami potrzeba kilku wizyt, jednak zaplanowany dobrze program leczenia zwykle kończy się sukcesem.